ماییم که گه نهان و گه فلانیم
مي‌خوابم، شايد كه خوابي ببينم
نفس نمي‌كشم، شايد كه ببويم
نمي‌خورم، شايد كه تشنه نشوم
اي آنكه آن بالا بالاها، پشت ابر‌ها، وراي خورشيد، دور از سياهي، فراسوي روشنايي و تيرگي و در درون من نشسته‌اي، با تو مي‌گويم!
.
Original Post: Monday May 21, 2007 - 08:02pm IRST
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر