اگر مرگ انديشان فغان برآورند كه «مرده باد»
افسردگان بينديشند كه «خاموشي در كنجي، به سان پرواز است»،
ابلهان افسرده شوند كه «آه! چه غمگينيم»،
شرر خواهان بلاهت ورزند كه «بيا كه ديوانه شويم و درد افروزيم»،
و آتش‌افروزان شرر ريزند كه «بنيان كَن! نابود كُن! بسوزان!»
آنگاه،
به جامي، به آهنگي، به رقصي، به باده‌ي عشقي و به كلامي بر باد،
و به فريادي، همه را ندا خواهم داد
«زندگي زنده باد!»
Original Post: Monday May 7, 2007 - 08:11pm IRST
.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر