۱۳۸۷ مرداد ۲۱, دوشنبه

قضيه‌ي عشق اينترنتي، يا، عزيزم كي آنلاين مي‌شي؟


حيف اونهمه كليكي كه من رو آي‌ديت كردم. حيف اونهمه پيج‌ويوويي كه من بهت دادم. اونهمه آفلايناي شبونه كه برات گذاشتم. اونهمه كانكشن گرون هوشمند كه حرومت كردم. آخرشم دريغ از يه كامنت. يعني حتي يه كليك ناقابلم برات ارزش نداشتم؟
به احترامت همه‌ي فرند ليست درِ پيتتو اكسپت كردم. كامنتاي چرند و مزخرفشونو تحمل كردم. آخرشم حقمو اينجوري كف دستم گذاشتي و رفتي با اون آدم بي‌بلاگ كه فرق كامنتو با تستيمونيال نمي‌دونه، شروع كردي به آف زدن و آن گرفتن؟ واقعاً كه! آخه مگه من چه لينك چرتي برات فوروارد كرده بودم كه اين كارو باهام كردي؟ ويروسيت كرده بودم؟ آديبل ناجور برات فرستاده بودم؟ استريت فيس يا شيشكي برات گذاشته بودم؟
عيبي نداره! باشه! منم الان ميرم همه‌ي فرند ليستمو پاك مي‌كنم. كامنتامم مي‌بندم. كه تو بفهمي چقده ناراحتم. از اين به بعد پستامم همه رو يه كلمه‌اي آپ مي‌كنم. يا شايدم يه حرفي. يا نه، اصلاً با نقطه و ويرگول تنها. شايد اينجوري دركم كني و غصه و دردمو حس كني. شايد اون وجدانت بيدار شه و مجبور شي بلاگتو ديليت كني از خجالت. اصلاً‌ ديگه از اين به بعد اينويز ميام، تا تو راحت آن بشي و بري به كيف و عشقت برسي. بلكه شايد يه روز بفهمي من چه ايثاري كردم براي خوشايندت. عكس پروفايلمم ور‌ميدارم. تمام فيچراي هوم پيجمم پرسنال مي‌كنم، كه براي هميشه از جلو چشت دور باشم.
آه كه نمي‌تونم بدون تو، حتي يه پست از بروبچو تا ته بخونم. مخصوصاً وقتي فينگليش باشه. آخه تو هميشه فينگليش مي‌نوشتي. يادته؟
چطور دلت اومد آخه؟ اصلا شايد بهتر باشه صبر كنم، شايد بفهمي عشقم تا كجاهاي اعماق اين نت به تو وصل بوده.
نه! اصلاً مي‌رم. مي‌رم تو يه نت‌ورك ديگه ساين‌آپ مي‌كنم. يه جايي كه هيچكي منو نشناسه و از نو شروع مي‌كنم. با آي‌دي جديد پر از كاراكتراي يوناني و عبري و چيني كه نتوني حتي با هيچ مدل سرچي هم پيدام كني.
واقعاً كه لياقتمو نداشتي.
راستي اين پست جديدمه. ببين:
______
!!!
______
اميدوارم دركش كني. مي‌دونم كه مي‌كني. آخه تو هميشه دركت خيلي خفن بود.
حالا چيكار كنم؟ آره مطمئن باش كه مي‌دم بروبچ هكت كنن.
راستي عزيزم،
كي آنلاين مي‌شي؟
.

۱ نظر: