۱۳۹۱ بهمن ۲, دوشنبه

تعلیق

وقت‌هایی در زندگی هست که باید تا خرخره توی خودت فرو بروی و صدایت در نیاید.
هر چیزی بر خلاف تو است. حتی آن چیزهایی که تا روزهای قبلش برای تو بهترین‌ها بوده‌اند. و ناگهان بدون آنکه درست بفهمی چرا تو بدترین می‌شوی.
اینطور وقت‌ها همه چیز را رها کن. بگذار طوفان هرچه اطرافت هست را نابود کند و ببرد. خودت را به هیچ چیز وصل نکن. این طوفان مي‌تواند نابودت كند و مي‌تواند آزادت کند؛ از همه‌ی دلبستگی‌هایت و همه‌ی دغدغه‌هایت. اين انتخاب تو است. رها كن؛ تا باز خودت را با خودت روبرو ببینی و باز آزاد زندگی کنی؛ آنطور که سرشت تو است.

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر